سخنی درباره‌ی ” نشر فضا “

به روزهایی که نام “مؤسسه علمی و فرهنگی فضا” را به ثبت رسمی رساندیم و کمی بعد _ در نخستین هفته­‌ٰهای بهار سال ۱۳۶۳ ـ یادداشت کم و بیش مبسوطی را زیر عنوان “بیانیه” تدوین کردیم و اجازه چاپ برای آن گرفتیم _ پیدا نبود که روزی دیگر باید به سراغ عزیزانی دیگر نیز برویم که فرزندمان “نشر فضا“، را ثبت نام کنند.

پس از آن­که در آن سال­های دور نخستین تجربه در باب چاپ و نشر را _ که سخن از همکاری صمیمانه با “نشر پرواز” داشت دارا شدیم و آماده­سازی کتاب­‌های دیگری را آغاز کرده بودیم، برای ثبت رسمی “نشر فضا” اقدام کردیم.

نشر فضا“، نخستین تجربه­های خود را با چاپ و انتشار کتاب “نخستین نوشهر­ها” (به سال ۱۳۶۵) آغاز کرد و تا چندین سال بعد – که دهه‌ی هفتاد آغاز شد، هیآت مدیره‌ی “فضا” مدیریت نشر را به همکار صمیمی­مان، سرکار خانم دکتر مهیار دادخواه سپرد، که نخستین بانوی ناشر ایران شدند. سپس، به دلایلی که از تهی شدن صندوق­مان برخاسته بودند، چند سال بی ارائه کتاب ماندیم و دلمان هم خوش به این بود که کتاب­هایی نظیر “معماری و موسیقی” را تدوین و چاپ کرده بودیم و یا کتابی پر حجم در باب معماری را به فضای دانش معماری ایران اهداء کرده بودیم _ که، به دلیل دو بار تجدید چاپ بعدی­اش _ قوت قلب دانسته شد.

در آن زمان شهر­های میان تهران و مشهد ( از سمنان تا نیشابور ) را به صورتی که مطلوب بود شهرسازانه پژوهش کردیم و توانستیم تنها کتاب “بناها و شهر دامغان” را _ که نخستین شهر ایرانی به شمار می­رفت و حاصل پژوهشی میان دانشی بود به چاپ و نشر ببریم.

دوران دوم فعالیت­های “نشر فضا“، با گستردن طیف کتاب­ها و به عشق ارائه دادن کتاب­هایی که بهینه باشند آغاز شد؛ ما که توانسته بودیم کتاب “تهران سه هزار و دویست ساله” بر اساس پژوهش­های استاد سیف­الله کامبخش­فرد را چاپ کنیم، پیدا بود که باید حرمت این کتاب بی­نظیر را نگه می­داشتیم _  و راه ما به این صورت بود که تعریف می­شد.

دوران دوم فعالیت­های “نشر فضا” در پی آن بود که سرفصل­هایی تازه در گستره فضای ساخته شده را بگشاید _ ضمن این­که، کتاب­هایی مانند “نشان های نمادین ژاپن” را، همانند “قاهره، باز­زنده­سازی یک کلان شهر تاریخی” را همراه با کتاب­‌هایی که اعتبار یافته بودند چاپ و تجدید چاپ کرد. در زمینه‌ی ترجمه، هم “منشور آتن” را به دست داد و هم کتاب پرقدر “زیستگاه­های اشتراکی” را،  با برگردانی بسیار موقّر، به جهان شهرسازان عرضه کرد. “نشر فضا“، به دلایلی که بازگو کردنشان زاید است، کتاب “اصل­ها و خوانش معماری ایران” را نیز به چاپ برد. از پیشینه مقبول “نشر فضا“، به جا است از مجموعه کتاب­هایی یاد شود که برای نخستین بار در ایران، پیشرفته­ترین و به­‌هنگام شده­‌ترین کتاب­های ویژه شرایط علمی _ فنی _ تأسیساتی ساختمان و محیط آن­ را، در دو مجلّد پر­قدر، تا کنون به دست داده و در حال آماده­ی چاپ کردن کتاب پر قدر “اکوسیستم شهری” است که _ هر سه _ به همّت و دست توانمند دکتر سعید تیز­قلم زنوزی به فضای علمی _ آموزشی معماری کشور اهداء می­شوند و به جا است یادآوری کنیم که تا کنون در حدود چهل بار از “تنور” چاپ، میوه هدیه گرفته‌ایم.

و به کوتاه سخن این­که مجموعه درسگفتارهایی که از سال ۱۳۹۲ تا کنون، بر اساس برنامه­ی علمی ویژه­ای در مجموعه موسسه‌های فضا ـ و زیر نظر “انجمن علمی فضای معماری نو ایران” ـ برگزار شده‌­اند و عالی­‌ترین شخصیت­های علمی کشور در زمینه‌ی علم و تجربه در تاریخ ایران، از دیروز تا کنون به بار آمده‌اند را آماده‌­ی چاپ می­کند و جلسه‌­های برگزاری آن­ها را نیز، به صورت فیلم مستند، در دست تهیه دارد. اما _ از همه نکته­‌ها مهم­تر این است که عنوان شود “نشر فضا“، پنجره­‌های خود را به روی دانشمندان و پژوهشگران رشته­‌های پیوسته و وابسته به فضای ساخته شده به مقیاس‌هایی گونه‌گون، پیوسته باز نگه می­دارد.

” نشر فضا “